صعود قلّه شیرباد

قلّه شیرباد در قسمت شرق رشته کوه بینالود در خراسان رضوی قراردارد . ارتفاع این قله 3320 متر می باشد که با این احتساب بلندترین قله خراسان رضوی می باشد . اما در واقع طبق اسناد رسمی بینالود بلندترین ، قله خراسان رضوی می باشد .

روز اول : شنبه 24/12/87 ساعت 3:20 بعدازظهر به طرف نیشابور حرکت کردیم فاصله شهرستان درگز تا نیشابور از جاده سرولایت 260 کیلومتر می باشد راس ساعت 9 در خانه معلم در جوار خیام مستقر شدیم و با هماهنگی با راهنمایی گروه مهتاب نیشابور ( آقای فتح آبادی ) ساعت 4:30 صبح روز بعد به طرف روستای بوژان در مسیر قله شیرباد حرکت کنیم .

روز دوم یکشنبه 25/12/87 : راس ساعت 5 صبح با یک دستگاه مینی بوس به طرف روستای بوژان حرکت کردیم . روستای

بوژان در موقعیت N6772492E4013087 با ارتفاع 1629 متر در دامنه رشته کوه بینالود قرار دارد این روستای بسیار زیبا دارای رودخانه ای به همین نام است که از کاسه بوژان سرچشمه می گیرد .

بعد از رسیدن به روستا در مسیر رودخانه راس ساعت 5:30 همراه با گروه مهتاب نیشابور صعود خود را شروع می کنیم بعد از طی حدود 40 دقیقه راهپیمایی به چشمه کلاغان می رسیم برای کل مسیر صعود و فرود آب بر می داریم . چون از این نقطه به بعد در مسیر آب وجود ندارد موقعیت چشمه کلاغان E 4014618   N679035 می باشد . در این محل سمت راست رودخانه یعنی دره شکراب را در پیش گرفته و بعد از طی مسیری کوتاه به چشمه شکراب آخرین چشمه این مسیر رسیدیم . موقعیت چشمه 4014793    N679445 می باشد . در ضمن  سمت چپ دره شکراب دره سفید روی قرار دارد که مسیر رودخانه ی بوژان می باشد .  در این جا باید از ابتدای یال شکراب به طرف بالا صعود می کردیم موقعیت آن محل 4014751 – 679671 می باشد مسیر صعود به صورت مارپیچ در امتداد یال به خط الراس منتهی می شود . بعد از طی مسیرو رسیدن به خط الراس قله شیرباد ،  در سمت چپ یال بالای کاسه بوژان مشخص است . از این نقطه به بعد حرکت به کندی صورت می گیرد شیب بالای مسیر همچنین ضخامت برف باعث کندی حرکت می شود . بعد از رسیدن به بالای خط الراس مسیر به سمت چپ عوض می شود و در امتداد خط الرس جلو می رویم و راس ساعت 12 از ایستادن بر روی  بر قله 3361 متری شیرباد احساس لذت می کنیم  بلافاصله مسیر برگشت را در پیش می گیریم و از مسیری دیگر بنام یال خانه سنگی پایین آمدیم بعد از خوردن نهار در خانه سنگی از پشت آبشار بوژان در پیش می گیریم و حدود ساعت 7 بعدازظهر به محل قرار مینی بوس در ابتدای مسیر روستای بوژان می رسیم . 

                              هم نوردان این صعود پیمان احمدی و علی نیکبخت

                                      قله دماوند – مسیر جنوبی

( در تابستان سال 1387 وقتی برای اولین بار قله زیبای دماوند را صعود کردم فهمیدم که خداوند چه نعمتی عطا کرده که ما به خوبی از آن استفاده نمی کنیم و چه قدر من دیر اقدام به این صعود کردم – صعودی که با همراهی یکی از بچه های گروه صورت گرفت)

روز اول : یکشنبه 25/5/85 پس از هماهنگی های یک ماهه و جمع آوری اطلاعات از مسیر صعود به همراه هم نورد خوبم ‌آقای پیمان احمدی ساعت 10:30 شب با اتومبیل شخصی درگز را به مقصد رینه ترک کردیم و راهی جاده هراز – شهر رینه شدیم . (شهری بسیار زیبا که در ارتفاع 2000 متری در منطقه لاریجان استان مازندران شهرستان امل واقع است . )

روز دوم 25/5/87 بعد از یک مسافرت طولانی 16 ساعته ساعت 30/4 بعدازظهر روز دوشنبه به شهر رینه رسیدیم . قرارگاه رینه مکان مناسبی برای مشتاقان قله دماوند در مسیر جنوبی است همان روز با استراحت و شام مختصر خوابی راحت را در قرارگاه رینه داشتیم .

روز سوم 29/5/87 ساعت 6 صبح بعد از خوردن یک صبحانه ی مفصل با اتومبیل شخصی راهی گوسفند سرا اولین کمپ قله دماوند در مسیر جنوب شدیم بعد از حدود 40 دقیقه که همراه بود با مسیری سخت و پرشیب به گوسفند سرا رسیدیم این جاده تا دو راهی پلور به گوسفند سرا آسفالت و 7 کیلومتر آن خاکی می باشد .گوسفند سرا آخرین نقطه ایی از این مسیر می باشد که می توان با اتومبیل رفت . در این محل بعد از بستن کوله های مان ساعت 8:30 به طرف بارگاه سوم ( جانپناه مسیر جنوبی ) حرکت نمودیم هوا در این محل کاملاً آفتابی و گرم بود . قله دماوند کاملاً پیش روی ما با برف خیلی کم که به صورت لکه های کوچک دیده می شد خودنمایی می کرد . در طول مسیر با دو کوهنورد خارجی که از کشور بلاروس آمده بودند هم مسیر شدیم که همراهان خوبی برای ما شدند بعد از حدود 3 ساعت طی مسیر در ارتفاع 3180 متری هوا بتدریج سرد و کاملاً ابری شد طولی نکشید که بارش تگرگ شروع و به تدریج تبدیل به دانه های برف شد که کاملاً باعث تعجب ما شد دو همنورد خارجی ما با عوض کردن لباس ها برتری خودشان را به ما نشان دادند ساعت 2:30 در یک هوای سرد و کاملاً زمستانی به بارگاه سوم در ارتفاع 4300 متری رسیدیم . متاسفانه با اینکه چادر داشتیم اما به علت نیاوردن پوش دوم آن مجبور شدیم داخل پناهگاه که خیلی شلو غ بود شب را بگذرانیم آثار ارتفاع زدگی کاملاً در چهره مان مشهود بود برای هم هوایی بعد از یک استراحت اندک به سمت بالا حرکت کردیم و دوباره به پناهگاه برگشتیم و شبی سخت را در جانپناه شلوغ و سرد گذراندیم .

روز چهارم : به علت هوای سرد و باد شدید مجبور شدیم ساعت حرکت را به طرف قله تغییر داده و در نهایت ساعت 7:30 به طرف قله حرکت کردیم . هوا آفتابی ولی سرد بود شب گذشته حدود 30 سانتیمتر برف روی زمین نشسته بود که هر چه بالاتر می رفتیم به میزان آن اضافه می شد . ساعت 30/12 دقیقه به آبشار یخی رسیدیم که کاملاً دیدنی و زیبا بود این محلی است که خیلی از افرادی که قصد صعود قله را دارند از این محل به علت شرایط سخت بر می گردند . ما به راه خودمان ادامه می دهیم ارتفاع زدگی کاملاً مشهود و حرکت ما را تحت تاثیر خود قرار می دهد . 

ساعت 3 بعدازظهر در منطقه تپه های گوگردی بودیم عبور از این منطقهسخت و نفس گیر می باشد درنهایت بعد از یک مبارزه سخت بعدازظهر ساعت 4:30 به قله می رسیم همه خستگی مسیر در این نقطه از تن بیرون می رود . چند تا عکس یادگاری می گیریم . لازم به ذکر است که ما در قله با یک کوهنوردی که حدود 20 روز بود که در کاسه قله چادر زده بود و روزه سکوت گرفته بود آشنا شدیم که باعث تعجب بود . بلافاصله به طرف پایین حرکت کردیم ساعت 18:30 به بارگاه سوم رسیدیم پناهگاه خیلی شلوغ و غیر قابل تحمل بود بنابراین تصمیم گرفتیم با این حال که خیلی خسته بودیم به طرف پایین حرکت کنیم . کوله ها را بستیم و دوباره به سمت پایین راه افتادیم ساعت 30/12 به گوسفند سرا رسیدیم کاملاً خسته اما خوشحال بودیم بلافاصله به طرف رینه حرکت کردیم .

روز پنجم : این پایان صعود نبود چون من مجبور شدم به علت جا گذاشتن اجاق گاز در بارگاه سوم ساعت 6 صبح دوباره به طرف گوسفند سرا حرکت کنم تنبیه کاملاً سختی بود عصر همان روز ساعت 5 بعدازظهر بعد از یک رفت و برگشت به بارگاه سوم به رینه برگشتم . بلافاصله اقدام به حرکت به طرف شهرستان درگز را کردیم .

روز ششم :  30/5/87 :بعد از یک سفر خوب و موفقیت آ میز به کانون گرم خانواده برگشتیم .

همنوردان گروه : علی نیکبخت ، پیمان احمدی

صعود زمستانی قله هزار مسجد

بالاخره گروه تازه تاسیس ما تصمیم گرفت اولین صعود زمستانی خود را تجربه کند . برای ما کار دشوار بود چون تجربه صعود زمستانی را نداشتیم  با احتیاط و هماهنگی لازم با یک گروه از بخش لایین شهرستان کلات اقدام به این صعود کردیم .

روز اول : 16/10/87

ساعت 8 صبح با هماهنگی قبلی با یک دستگاه سواری به طرف بخش لایین نو حرکت کردیم ساعت 9:30صبح در میدان شهر منتظر ماشینی بودیم که با هماهنگی قبلی قرار بود مسیر لایین تا چهارراه را طی کند ساعت 10 صبح با ماشین کمک دار به طرف چهارراه حرکت کردیم روستای چهارراه آخرین روستا در این مسیر تا قله بود بعد از یک ساعت همراه با گذشتن از رودخانه ی یخ زده و جاده ی ناهموار به روستای چهارراه رسیدیم و از این نقطه به بعد باید پیاده می رفتیم ساعت 11:30 به طرف عرب چاه حرکت کردیم این محل بواسطه داشتن چشمه و اتاق خالی محل مناسبی برای شب مانی می باشد . مسیر چهارراه تا عرب چاه از مسیر رودخانه می باشد که باید در این فصل از سال مراقب بود تا کفش ها خیس نشود . یخ زدگی رودخانه خیلی به این مسئله کمک کرد ساعت 3 بعدازظهر به محل مورد نظر رسیدیم و به گروه کوهنوردی لایین بر اساس قرار قبلی ملحق شدیم شب توام با استراحت کافی بود .

روز دوم : صبح با بستن کوله ها به طرف محل بعدی ( نورالی ) حرکت کردیم . ساعت 10 صبح در محلی که تلاقی راه صعود به قله نورالی بود . به دوگروه تقسیم شدیم . گروه ما به طرف قله حرکت کرد و گروه لاین به طرف نورالی البته 3 نفر از اعضای گروه لایین همراه ما آمدند . این مسیر کاملاً به صورت دیواره ایی است که در زمستان نیاز به کرامپ و کلنگ دارد با کمک دوستان این مسیر باز و برف کوبی شد و ما توانستیم ساعت 30/1 خود را به النگ شاهی برسانیم این منطقه ی وسیع کاملاً صاف در ارتفاع 2800 متری قرار دارد که قله هزار مسجد در ضلع غربی این محل واقع شده است . در این محل قرار شد تا ساعت4 به حرکت خود به طرف قله ادامه دهیم تا کاملاً مسیر برایمان مشخص شود ساعت 4 در پای قله بودیم . با تاریک شدن هوا و نبود زمان کافی تصمیم گرفتیم برگردیم و روز بعد از نورالی به طرف قله حرکت کنیم بالاخره ساعت 8:30 به نورالی رسیدیم و شب سختی در این محل گذراندیم .

روز سوم : صبح روز بعد ساعت 5:30 دوباره به طرف قله حرکت کردیم هوا بسیار سرد و خوشایند و منظره ای بس دل انگیز از تلاقی برف سفید و ارس های راست قامت سبز پدید آمده بود . مسیر با شیبی تند آغاز می شد که بعد از یک ساعت برف کوبی به محل تلاقی قله نورالی و عرب چاه رسیدیم کوله ها را گذاشتیم و با یک کوله به سمت قله حرکت کردیم به علت برف کوبی مسیر در روز قبل توانستیم بدون مشکل این مسیر را تا پای قله طی کنیم . و بالاخره ساعت 11:30 بر فراز قله 3150 متری هزار مسجد بودیم . ساعت 1 اقدام به برگشت نمودیم ساعت 6 بعدازظهر به عرب چاه رسیدیم شب را در این منطقه گذراندیم .

روز چهارم ( 19/4/87 )  :

با خیال راحت و یک خواب  خوب و سنگین با خوردن  صبحانه مفصل مسیر عرب چاه تا چهارراه را طی نموده و با هماهنگی قبلی با راننده گروه ساعت 12 به طرف لایین حرکت کردیم و ساعت 3 به شهرستان درگز رسیدیم .

اعضای شرکت کننده در این صعود : فرشاد افشین – پیمان احمدی_  قاسم خلیلی – علی نیکبخت .

                          صعود زمستانی قله کماس

 این رشته کوه ما بین کوههای هزار مسجد و رشته کوه الله اکبر

 قرار دارد موقعیت قله آن N678062E4113541  می باشد .

روز اول چهارشنبه 17/12/87

طبق قرار قبلی با یک دستگاه ماشین کمک دار بعد از بستن بارها ساعت 9 صبح حرکت کردیم مسیر حرکت جاده قدیم درگز به قوچان بود در مسیر جاده از پایگاه نیروی هوایی – روستای دربندی ها و گرنی گذشتیم و نرسیده به روستای  ریشخوار به سمت چپ پیچیدیم . در نهایت ساعت 11:30 به محل مورد نظر یعنی اله زو رسیدیم؛ اله زو در کیلومتر 10 قرنی به ریشخوار قرار دارد . در این محل با بستن کوله ها مسیر صعود آغاز می شود باید به طرف محل حاجی آدینه حرکت می کردیم تا در اتاق های موجود در این چراگاه برای شب مانی اتراق می کردیم اما به علت عدم شناخت منطقه و اطلاعات اشتباه افراد محلی بعد از 5 ساعت راه پیمایی مجبور به برگشت شدیم . از دوراهی اله زو به سمت گرنی حدود 2 کیلومتر پایین آمدیم . بعد از 5 ساعت راهپیمایی مجبور به برگشت شدیم بنابراین جاده قرنی حدوداً 2 کیلومتر برگشتیم و شب را در یکی از اتاق های محلات کنار جاده گذراندیم .

روز دوم 18/12/87:ساعت 6 صبح بعد از صرف صبحانه آماده حرکت شدیم و بعد از مرتب کردن کوله ها و طی مسیر جاده به کنار چشمه آله زو در ابتدای مسیر رسیدیم . بعد از برداشتن آب به حرکت خود ادامه دادیم راه پاکوب شده و مشخص بود اما در بعضی از نقاط کاملاً زیر برف گم می شد و ما را با مشکل مواجه می کرد بالاخره ساعت 11 خود را به ابتدای خط الرس رساندیم از این نقطه به بعد مسیر کاملاً زیبا و منحصر به فرد بود رشته کوه هزار مسجد و الله اکبر با چشم انداز زیبا در دو طرف مسیر حرکت خودنمایی می کردند بر روی خط الرس به حرکت خود ادامه می دهیم تا به بلندترین ارتفاع یعنی قله کماس می رسیم CPS ارتفاع 2712 را نشان می دهد . زمان کوتاهی را در این محل استراحت می کنیم و سپس راه برگشت را در پیش می گیریم ساعت 30/3 به محل چشمه و کوله های مان می رسیم . استراحت کوتاهی می کنیم و راه برگشت به خانه را توسط ماشین در پیش می گیریم ساعت 30/7 به منزل باز می گردیم .