منطقه توریستی شم خال    

 منطقه توریستی شم خال باجگیران  ( 27/2/87 )4 نفر از اعضای گروه طبق قرار قبلی ساعت 5:30 دقیقه صبح با یک دستگاه ماشین کرایه ای به سمت باجگیران حرکت کردیم ساعت 7:30  صبح به روستای شمخال در 5 کیلومتری باجگیران رسیدیم . هوا بسیار عالی،  فرح بخش و کاملاً بهاری بود شب قبل بارندگی خوبی در این منطقه صورت گرفته بود ساعت 7:45  از روستای شمخال حرکت کردیم باید مسیر رودخانه را به پایین طی می کردیم بنابراین راه کاملاً مشخص بود . ما در واقع در ابتدای یکی از شاخه های رودخانه درونگر بودیم . آب بسیارکمی  در بستر رودخانه جریان داشت . اما به تدریج که جلوتر می رفتیم به میزان آب اضافه می شد . مسیر کاملاً زیبا و غیر قابل توصیف بود رودخانه توسط کوههای بلند ی با پوشش گیاهی و درختی خوبی احاطه شده بود . ساعت 9:30 صبح در محلی به نام حمام توقف کردیم . حمام محلی بسیار زیبا با آبشارهای زیبا و کوچک بود که صخره هایی با رنگ های متنوع آن را احاطه کرده بود . بعد از کمی استراحت در این بهشت زیبا مسیر رودخانه را در پیش می گیریم . ناگفته نماند که برای عبور از این مسیر در بعضی ها از نقاط ، نردبان هایی برای طی مسیر نصب شده است ساعت 1 بعدازظهر به محلی به نام دوآبی می رسیم در این محل همچنان که از نام آن پیداست مسیر رودخانه شمخال با مسیر رودخانه دور بادام یکی می شود . نکته قابل توجه در این است که آب شمع خال کاملاً سردو آبی که از دور بادام می آمد گرم بود . در این محل استراحت کوتاهی می کنیم سپس تنی به آب می زنیم که همراه با نشاط و شادی بچه های گروه بود . بعد از یک نهار و چای مختصر ساعت 3 بعدازظهر مسیر خود را به طرف دره درونگر (مسیر رودخانه ) ادامه می دهیم بعد از حدود 2 ساعت راهپیمایی ساعت 5 بعدازظهر به ابتدای دره درونگر شهرستان درگز می رسیم و با هماهنگی قبلی با راننده گروه ساعت 30/6 دقیقه در جلوی منزل پیاده می شویم .

                    همراهان گروه : فرشاد افشین – پیمان احمدی – علی نیکبخت – علی رشیدیان

روز اول 28/1/87 :بعد از مشخص کردن افراد گروه و هماهنگی لازم با گروهی از نیشابور با اتومبیل شخصی عازم نیشابور شدیم ساعت 7 بعدازظهر بعد از 5 ساعت به نیشابور می رسیم شب را در منزل یکی از دوستان سپری می کنیم .

روز دوم 29/1/87 :ساعت 30/4 دقیقه صبح بعد از بستن کوله ها و خوردن صبحانه ی کامل راس ساعت 5 با یک دستگاه وانت مسیر خاکی روستای باغشن گج را طی می کنیم پس از کارخانه گچ در این نقطه پیاده می شویم و از این محل راه پیمایی ما شروع می شود این مسیر حدود 10 کیلومتر می باشد . درست از مسیر رودخانه به طرف بالا حرکت می کنیم به کاسه چهل قیز می رسیم چشمه ی چهل قیز در این مکان قرار دارد بعد از اینکه استراحت کوتاهی می کنیم . در این محل رودخانه به دو قسمت تقسیم می شود که ما درست از وسط این دو آب از یک راه پاکوب شده به بالا حرکت می کنیم یال چهل قیز را بالا می رویم روبروی ما قله کلاغان قرار دارد سمت چپ کاسه شیر آباد قرار دارد که بزرگترین آبریز نیشابور می باشد پشت این کاسه به قله شیرباد منتهی می شود ادامه همین کاسه به قله بینالود ختم می شود در این محل صبحانه را می خوریم و راه پاکوب شده را ادامه می دهیم . بعد از طی یک مسیر پرپیچ و خم قله زرگران روبروی ما قرار دارد از این نقطه به بعد قله بینالود دیده می شود . از سمت راست بینالود سوزنی های 1 ، 2 ، 3 مشخص می شود در سمت راست سوزنی ها جان پناه دو شهیدان دیده می شود بعد از طی مسیر به چشمه طلا می رسیم که در پای قله قرار دارد سپس از کنار چشمه طلا به طرف قله حرکت کرده و ساعت 30/2 قله را فتح می کنیم و جشن کوچکی را همراه با گروه نیشابور می گیریم . راه برگشت را از طرف مسیر چناران به پایین حرکت می کنیم. مسیر کاملاً زیبا و برفی می باشد ضخامت برف در بعضی از نقاط به 4 متر می رسد که موقع فرود از این مسیر با سرخوردن نشاط مضاعفی را بوجود می آوریم . از بین سوزنی های 1 و 2 حرکت کرده از جانپناه مدرس گذشته از کنار جانپناه دوشهیدان به زشک زار می رسیم ، از محله نهی گذشته از نردبان پایین آمده رودخانه نردبان را ادامه می دهیم به سه راهی نردبان می رسیم و از آنجا به طرف روستای عیش آباد می رسیم که آخرین نقطه مسیر برگشت می باشد. و از آنجا به بعد با ماشین ساعت 11 شب به نیشابور بر می گردیم .

در این صعود آقایان علی رشیدیان – امین نیکبخت – علی نیکبخت هم نوردان گروه بودند .