منطقه توریستی شم خال باجگیران  ( 27/2/87 )

4 نفر از اعضای گروه طبق قرار قبلی

 ساعت 5:30 دقیقه صبح با یک دستگاه

ماشین کرایه ای به سمت باجگیران

 حرکت کردیم ساعت 7:30  صبح

 به روستای شمخال در 5 کیلومتری باجگیران رسیدیم . هوا بسیار عالی،  فرح بخش و کاملاً بهاری بود شب قبل بارندگی خوبی در این منطقه صورت گرفته بود ساعت 7:45  از روستای شمخال حرکت کردیم باید مسیر رودخانه را به پایین طی می کردیم بنابراین راه کاملاً مشخص بود . ما در واقع در ابتدای یکی از شاخه های رودخانه درونگر بودیم . آب بسیارکمی  در بستر رودخانه جریان داشت . اما به تدریج که جلوتر می رفتیم به میزان آب اضافه می شد . مسیر کاملاً زیبا و غیر قابل توصیف بود رودخانه توسط کوههای بلند ی با پوشش گیاهی و درختی خوبی احاطه شده بود .

ساعت 9:30 صبح در محلی به نام حمام توقف کردیم . حمام محلی بسیار زیبا با آبشارهای زیبا و کوچک بود که صخره هایی با رنگ های متنوع آن را احاطه کرده بود . بعد از کمی استراحت در این بهشت زیبا مسیر رودخانه را در پیش می گیریم . ناگفته نماند که برای عبور از این مسیر در بعضی ها از نقاط ، نردبان هایی برای طی مسیر نصب شده است ساعت 1 بعدازظهر به محلی به نام دوآبی می رسیم در این محل همچنان که از نام آن پیداست مسیر رودخانه شمخال با مسیر رودخانه دور بادام یکی می شود . نکته قابل توجه در این است که آب شمع خال کاملاً سردو آبی که از دور بادام می آمد گرم بود .

در این محل استراحت کوتاهی می کنیم سپس تنی به آب می زنیم که همراه با نشاط و شادی بچه های گروه بود .

بعد از یک نهار و چای مختصر ساعت 3 بعدازظهر مسیر خود را به طرف دره درونگر (مسیر رودخانه ) ادامه می دهیم بعد از حدود 2 ساعت راهپیمایی ساعت 5 بعدازظهر به ابتدای دره درونگر شهرستان درگز می رسیم و با هماهنگی قبلی با راننده گروه ساعت 30/6 دقیقه در جلوی منزل پیاده می شویم .

همراهان گروه : فرشاد افشین – پیمان احمدی – علی نیکبخت – علی رشیدیان

قله بینالود – بهار سال 87

روز اول 28/1/87

بعد از مشخص کردن افراد گروه و هماهنگی لازم با گروهی از نیشابور با اتومبیل شخصی عازم نیشابور شدیم ساعت 7 بعدازظهر بعد از 5 ساعت به نیشابور می رسیم شب را در منزل یکی از دوستان سپری می کنیم .

روز دوم 29/1/87

ساعت 30/4 دقیقه صبح بعد از بستن کوله ها و خوردن صبحانه ی کامل راس ساعت 5 با یک دستگاه وانت مسیر خاکی روستای باغشن گج را طی می کنیم پس از کارخانه گچ در این نقطه پیاده می شویم و از این محل راه پیمایی ما شروع می شود این مسیر حدود 10 کیلومتر می باشد . درست از مسیر رودخانه به طرف بالا حرکت می کنیم به کاسه چهل قیز می رسیم چشمه ی چهل قیز در این مکان قرار دارد بعد از اینکه استراحت کوتاهی می کنیم . در این محل رودخانه به دو قسمت تقسیم می شود که ما درست از وسط این دو آب از یک راه پاکوب شده به بالا حرکت می کنیم یال چهل قیز را بالا می رویم روبروی ما قله کلاغان قرار دارد سمت چپ کاسه شیر آباد قرار دارد که بزرگترین آبریز نیشابور می باشد پشت این کاسه به قله شیرباد منتهی می شود ادامه همین کاسه به قله بینالود ختم می شود در این محل صبحانه را می خوریم و راه پاکوب شده را ادامه می دهیم .

بعد از طی یک مسیر پرپیچ و خم قله زرگران روبروی ما قرار دارد از این نقطه به بعد قله بینالود دیده می شود .

از سمت راست بینالود سوزنی های 1 ، 2 ، 3 مشخص می شود در سمت راست سوزنی ها جان پناه دو شهیدان دیده می شود بعد از طی مسیر به چشمه طلا می رسیم که در پای قله قرار دارد سپس از کنار چشمه طلا به طرف قله حرکت کرده و ساعت 30/2 قله را فتح می کنیم و جشن کوچکی را همراه با گروه نیشابور می گیریم . راه برگشت را از طرف مسیر چناران به پایین حرکت می کنیم. مسیر کاملاً زیبا و برفی می باشد ضخامت برف در بعضی از نقاط به 4 متر می رسد که موقع فرود از این مسیر با سرخوردن نشاط مضاعفی را بوجود می آوریم . از بین سوزنی های 1 و 2 حرکت کرده از جانپناه مدرس گذشته از کنار جانپناه دوشهیدان به زشک زار می رسیم ، از محله نهی گذشته از نردبان پایین آمده رودخانه نردبان را ادامه می دهیم به سه راهی نردبان می رسیم و از آنجا به طرف روستای عیش آباد می رسیم که آخرین نقطه مسیر برگشت می باشد. و از آنجا به بعد با ماشین ساعت 11 شب به نیشابور بر می گردیم .

در این صعود آقایان علی رشیدیان – امین نیکبخت – علی نیکبخت هم نوردان گروه بودند .

صعودناموفق به قله دماوند(مسیرشمال شرق)        روزاول:(25/4/87):       بعد ازمشخص شدن افراد گروه و هماهنگی های لازم که حدود یک ماه طول کشید افراد گروه با دو دستگاه سواری شخصی ساعت 6:30 صبح به طرف تهران حرکت کردیم ساعت 11 شب به روستای گزنه در 80کیلومتری تهران (جاده هراز) رسیدیم بلافاصله با راهنمایی افراد محلی در مسجد روستا مستقر شدیم لازم به توضیح است که حدود 4 ساعت از برنامه اصلی عقب بودیم به علت بارش باران و مه که قبلاً باید پیش بینی می شد .

روز دوم چهارشنبه 26/4/87

بعد از گذراندن یک شب خیلی سخت و با توجه به خستگی راه طولانی معلوم بود که هیچ یک از افراد استراحت کافی نکرده بودند قرار بود ساعت 5 صبح به طرف قله حرکت کنیم که عوامل ذکر شده بالا باعث شد ساعت حرکت 7 صبح باشد در همان ابتدای حرکت مسیر را اشتباه شروع کردیم بعد از 1 ساعت حرکت متوجه شدیم مسیر حرکت اشتباه بوده با تماس تلفنی با یکی از دوستانمان مسیر درست را پیدا کردیم بنابراین حدود 3 ساعت از زمان پیش بینی شده عقب افتادیم گروه به طرف منطقه استله سر حرکت کرد هوا سرد و کاملاً مه آلود بود . با توجه به اینکه ساعات زیادی را از دست داده بودیم مجبور شدیم با سرعت زیادی به طرف بالا حرکت کنیم ساعت 10 صبح به منطقه استله سر رسیدیم حدود 15 دقیقه در این محل استراحت کردیم دوباره به حرکت خود ادامه دادیم ساعت 1 بعدازظهر به منطقه پهن کوه رسیدیم در این محل بعد از استراحت کوتاه به طرف مناره ها حرکت نمودیم در این محل برای زمان کوتاهی قله دماوند با عظمت و شکوه وصف ناپذیری لحظه ایی خودنمایی کرد دوباره مه منطقه را گرفت که این لحظه همراه با شادی و نشاط افراد گروه بود از منطقه پهن کوه به طرف مناره ها حرکت کردیم ساعت 3:30بعدازظهر به پایین مناره ها رسیدیم از اینجا به بعد اشتباهی مسیر شن اسکی را برای صعود انتخاب کردیم حدود 4 ساعت این مسیر طول کشید تمام انرژی بچه ها را گرفت و کم کم علائم ارتفاع زدگی در اعضای گروه مشخص می شد به علت نبود آب و ضعف بدنی که ناشی از حرکت سریع و مسیر اشتباه وضعیت گروه کاملاً بحرانی بود . حدود ساعت 7 به قله مازیار رسیدیم . هوا سرد بود آب برای نوشیدن نداشتیم 2 نفر از اعضای گروه به صورت حاد ارتفاع زده شده بودند . و باد شدیدی می وزید با مشورت و نظر افراد گروه مجبور به برگشت شدیم از همان راهی که آمده بودیم به سرعت به طرف پهن کوه حرکت کردیم کاملاً بی رمق در یک وضعیت بد روحی و جسمی ساعت 10 شب کاملاً خسته و تشنه در محلی نزدیک به پهن کوه چادر زدیم و در یک وضعیت نه چندان رضایت بخش با بارش باران شب را به صبح رساندیم .

روز سوم 27/4/87

ساعت 5 صبح با باراش باران از خواب بیدار شدیم البته خوابی در کار نبود . بلافاصله کوله ها را بستیم به طرف پهن کوه راه افتادیم ساعت 8 صبح صبحانه را در پایین پهن کوه خوردیم و ساعت 12 به روستای گزنه رسیدیم وضعیت روحی و جسمی بچه های گروه خوب نبود . در راه بازگشت تصمیم گرفتیم برنامه ای برای صعود مجدد داشته باشیم . اتفاقات این صعود تجربه خیلی خوبی برای ما شد .

هم نوردان صعود : علی نیکبخت ، فرشاد افشین ، پیمان احمدی ، امین نیکبخت ، علی رشیدیان ، امیر نیکبخت